ريحه من أمى***
طالع من التكعيبه ميت عنقود
ببيجامه واسعه وكم متشمر
طالع من التكعيبه لون أخضر
ورق العنب مليان روايح
يوم التلات فى المدرسه
يوم الخميس مش رايح
وماكنتش اعرف إنها حتروح
يوم الخميس فارشين فى وسط السطوح
قاعدين فى ضل الشمس
وبعيده عن قلبى الجروح
يوم الخميس مسموح
بتلمنا ··
وتلم حواليها الطيور الضعيفه
زى الملايكه المخلوقات م النور
ومافيش مغص ··
ومافيش فى قلب الدنيا شىء مكسور
تضحك بسنه وتبتسم بكسور
تنده علينا تلمنا ··
علشان توزع قلبها بالدور
أسطوره منقوشه ف سحابه
أسطوره غطت ع السحاب الغيور
من شمس مصر وضلها المنشور
من كل ناحيه اتفرعت
واتوزعت الايام فى قلب الشهور
وبقينا فى سنين الشبه والغل
من غير سقوف ولاضل
من غير شقاوه وعفرته وأنيس
تحت الشجر فوانيس
وشموع بترقص فى سحور رمضان
والليل بطل راكب حصان
بيلف بيه ع القاهره النعسانه
شايل صاجات الكحك والبسكوت
زغروطه ياام فلان
وياام فلانه ··
إبنك رجب راجع معاه قمصان
م الشفتشى الاحمر ··
وبالألوان ··
إبنك رجب راجع فى قلبه الحنان
واتربى م الغربه ··
إكمنه عاشر قسوة الأغراب
واهو جاينى يجرى يدق فوق الباب
وافتح له صدرى ··
يدخل فى حجرى ويبقى من تانى
أصغر ولادى التلاته
................................
بافرح قوى لما اشوفك
بافرح قوى لما اعيط وانتى شايفانى
لكن ·· باموت ·· وحدى .
من ديوان ضل الشوارع
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق