حبل الوصال
ممدود
شعر: محمد عبدالرازق زهيري
ولساكى كما
كنتى
بطبعك زى
ماانتى
سميرتى
واللى تشكيلى
عجينتى
القابله تشكيلى
ونيستى حين
يبيش كيلى
تميمة كل
تعاويذى
فى لين
الطينه لبليزى
واحلى اسم
فى الوصفه
اقوله فى
المرض اشفى
واقوله فى
الهزال اعفى
ولجلك كنت
انا الالفه
وندى كانلى
تلميذى
***
وكنتى لهمى
استيكه
ودنيا زى
فابريكه
تفبرك فى
سبب حالى
ووعدى بيكى
اوحالى
اعدى ليكى
اوحالى
وامد ف خطوى
ووصالى
واداعب زهر
نوارك
واشاغل حسن
اقدارك
وحافظ ليكى
مقدارك
***
وحين فتحت
شباكى
لقيت النفس
شباكى
وعشت الود م
الوافى
وفيكى مد
مجدافى
ومجدافى ماكان
جافى
برغم النوه
متعافى
ومروى بكاسك
الصافى
وهدهد كل ما
فيكى
ومهما جيتى
او رحتى
ليمك رامى
طراحتى
وانتى صدر
حنيه
وبنيه كما
الغيه
ونا الطير
اللى ميطيرشى
وحبى فيكى
مايضيعشى
وبااحضن تبر
حواريكى
وهمك حط على
همى
ماعرفتش
ولاد عمى
فى يوم
مالعبنا فى الحاره
معاكى والولاد
تاره
اشارة قطر
حارتنا
وكان الفقر
حارتنا
واناسايق
وكمسارى
وحبك فيه
كان سارى
شبكتك
بالورق طوفى
وعبر عن
شديد لوفى
مقابل بسمه
من سنك
***
يااسطى الحب
ودينى
الى اهلى
وبلاديه
يامتسيط على
الغيه
وياما قلت
ملاغيه
وربك هو رب
قلوب
ياريتها
الدنيا ساعتنى
ونا بااسمع
ندا قلبى
يجاوب ندهتك
بشويش
وكان شرطك
عليه هين
على العازل
مابتعديش
وطاوعتك
وانا راضى
وماكنتش
خيال فاضى
وعشت العمر
مراعيكى
بكلى زى
ماشفتى
محاوطك
وانتى كاشفتى
وقلبى ع
الطريق سالك
ماحود عن
هواه مره
وعدى كل من
عدى
وهدى القطر
فى الشده
ونزل كل
ركابه
ماابقاشى على
غيرك
وحبل الود
كان واصل
ولابحتش بما
حاصل
وحاصل عمرك
الفاصل
وزود فى
متاعبنا
وشبنا فيكى
ما صعبنا
ولاشفنا
الامل خدنا
وودانا
لمنازلنا
ومازلنا
نبوح حالنا
وبوحنا ليكى
اوحالنا
بحالنا اللى
ابتدى نونو
بيحبى بوحى
ارهاصك
وشب بحب
اخلاصك
وودك ع
الزمان عونه
ولونه ف صنع
احلامك
وكبرت فيكى
امانينا
وعرفنا بنات
جيلك
وعرفتى
اسامينا
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق